Un chant de Saraha
Un chant de Saraha
སངས་རྒྱས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ།
Hommage au Bouddha !
།སྟོང་པ་དང་ནི་སྙིང་རྗེའི་རང་བཞིན་འདྲེས། །སྟོང་ཉིད་དབྱེར་མེད་རྒྱུན་མི་འཆད་པར་ཡོད།
།བདག་གིས་སྟོང་པའི་རྣལ་འབྱོར་མ་དེ་མཐོང་། །ནམ་མཁའ་བཞོས་ཤིང་བཞོས་ཤིང་འཐུང་ཞིང་འདུག
La nature de la vacuité et celle de la compassion sont mêlées,
Et la vacuité indifférenciée est présente sans interruption :
Je vois cette dakini vide,
Je trais, je trais l’espace, je bois et je reste assis.
།ནམ་མཁའ་ནམ་མཁར་སྦྱོར་བ་དེ་མ་མཐོང་། །འཁོར་བ་བཅིང་བའི་ས་ལ་དེ་མི་གནས།
།བདག་གིས་སྟོང་པའི་རྣལ་འབྱོར་མ་དེ་མཐོང་། །ནམ་མཁའ་བཞོས་ཤིང་བཞོས་ཤིང་འཐུང་ཞིང་འདུག
Je ne vois pas l’espace uni avec l’espace
Je ne demeure pas au niveau aliénant du samsara :
Je vois cette dakini vide,
Je trais, je trais l’espace, je bois et je reste assis.
།དེ་འདྲའི་རྣལ་འབྱོར་རྩ་བའི་ཁྱིམ་ཁས་གཡོ། །སྙིང་རྗེའི་རོ་ཆེན་དྲི་མ་མེད་པ་ཡིན།
།བདག་གིས་སྟོང་པའི་རྣལ་འབྱོར་མ་དེ་མཐོང་། །ནམ་མཁའ་བཞོས་ཤིང་བཞོས་ཤིང་འཐུང་ཞིང་འདུག
Une telle dakini est éloignée de sa maison racine,
Le goût puissant de la compassion est immaculé :
Je vois cette dakini vide,
Je trais, je trais l’espace, je bois et je reste assis.
།ས་ར་ཧས་བརྗོད་གང་གཞན་ཅི་ཕྱིར་བྱེད། །ཉིན་དང་མཚན་དུ་ནམ་མཁའ་འཇོ་ཕྱིར་འགྲོ།
།བདག་གིས་སྟོང་པའི་རྣལ་འབྱོར་མ་དེ་མཐོང་། །ནམ་མཁའ་བཞོས་ཤིང་བཞོས་ཤིང་འཐུང་ཞིང་འདུག
Pourquoi les autres feraient-ils ce que dit Saraha ?
Parce que je parcours et trais l’espace jour et nuit.
Je vois cette dakini vide,
Je trais, je trais l’espace, je bois et je reste assis.
།ས་ར་ཧ་པའི་གླུ་རྫོགས་སོ།།
Fin du chant de Saraha
Traduit du tibétain par Tchamé Dawa – Eussel Longyé, en janvier 2023, pour le bien de tous les êtres.
Toute erreur ou approximation lui revient !